3.  BADANIE  POPRAWNOŚCI  EFEMERYDY  

 

Do  testowania  gotowej  efemerydy  skorzystano  z  danych  pochodzących z  Centrum  Zakryć  (ILOC)  w  Japonii.  Wyniki  takiego  typu  programów  mogą  się  znacznie  różnic  w  zależności  od  przyjętego  na  początku  algorytmu  tworzenia  (czyli  od  tego,  jakie  zjawiska  zostały w  nich  uwzględnione). 

Błędy  w  wyznaczeniu  miejsca  widomego  gwiazd  i  Księżyca  wpływają  na  moment  zakrycia.  Przy  zakryciu  centralnym  błąd  w  położeniu  o  wielkości  jednej  sekundy  łuku spowodować  może  błąd  dochodzący  do  dwóch  sekund  czasowych  przy  wyznaczaniu  momentu  zakrycia  gwiazdy.  

Dokładność  wyznaczenia  momentu  zakrycia  zależy  także  od  wartości  promienia  Księżyca,  jaka  została  przyjęta.  (Ponieważ  Księżyc  ma  bardzo  małe  spłaszczenie,  możemy  przyjąć  również  jego  model  sferyczny o  pewnym  uśrednionym  promieniu).         

 

 

Porównanie  parametrów  księżycowych  z  różnych  źródeł

 

 

IAU (Międzynarodowa  Unia  Astronomiczna  1982)

 

        Średni  promień  Księżyca [km]        1738

 

 

NASA   http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/moonfact.html  

 

        Promień  równikowy  [km]               1738

        Promień  biegunowy   [km]               1735

        Średni  promień  objętosciowy  [km]  1737,5

        Spłaszczenie                                     0,002

 

Chibibulin, Czikanow (W.W.Podobed 1982) Na podstawie  danych  z  Lunar-Orbiter.

        

        Półoś             a  [km]                          1738,51 0,06

        Półoś             b  [km]                          1738,09 0,06

        Półoś             c  [km]                          1738,40 0,07

 

Różnica  1 km w  wartości  przyjmowanej  dla  promienia  przy  zakryciu  centralnym  powoduje  zmianę  przewidywanego  momentu  zakrycia  o  jedną  sekundę.  Dla  zakryć  niecentralnych  różnica  ta  może  być  znacznie  większa  (Rys.3.1.).

 

                                                  

   Rys.3.1.  Wpływ  przyjętej  wartości  długości  promienia 

dla  różnych  kątów  pozycyjnych.

 

Promień  kątowy  Księżyca  zależy  nie  tylko  od  przyjętego  promienia  liniowego  ale  również  od  topocentrycznej  odległości  do  Księżyca  (41),  która  związana  jest  z  ruchem    orbitalnego  wirowym  Ziemi.

Przy  obliczeniach  efemerydy  w  ILOC  stosowany  jest  japoński  katalog  zodiakalny  H92. W  niniejszej  pracy  wykorzystano  własny  katalog  zodiakalny utworzony  na  bazie  katalogu  Hipparcos (rozdz. 2.3.1.).

Różnice  wartości  w  danych  o  miejscach  widomych  gwiazd  otrzymywanych  przez  oba  programy są najwyżej  rzędu  jednej  sekundy  łuku.  Wprowadza  to  około  dwu-sekundowy  błąd  dla  przewidywanego  momentu  zakrycia.       

 

                                  

Nieuwzględnione  efekty,  które  wpływają  na  dokładność  efemerydy

 

     spłaszczenie  Księżyca  i  libracje,

     niepokrywający  się  ze  środkiem  masy  Księżyca  środek  figury,

     wpływ  gór  księżycowych.

 

 

Przyczyny  powodujące  różnice  pomiędzy  efemerydami  (ILOC, efem.dat)

 

     różne  katalogi  gwiazdowe:  H-92  i  Hipparcos,

     różnice  w  zastosowanym  modelu  zjawiska (uwzględnienie  różnych  efektów).

 

 

Zjawiska  uwzględnione  przy  opracowaniu  programu  efemerydalnego

 

     precesja  i  nutacja,

     paralaksa  dobowa,

     aberracja,

     grawitacyjne  zakrzywienie  toru  światła,

     czas  aberracji,

     ruchy  własne  gwiazd,

     dynamiczny  promień  Księżyca (zmiana  odległości).

 

 

 

3.1. Wyniki  wstępne

 

Tabela  3.1.  przedstawia  część  pierwszych  wyników  programu  efemerydalnego  przed  dołączeniem  do  niego  modułów  służących  do  wyznaczania  warunków  obserwacyjnych. Początkowo  program  w  trakcie  obliczeń  wykorzystywał  iteracyjne  sprawdzanie  stanu  przypisanego dla każdej  gwiazdy.  Jednakże  procedura  ta  jest  zbyt  czasochłonna  i  w  celu  skrócenia  czasu  działania programu  wykorzystano  metodę  bisekcji.

                efemeryda  dla  Poznania:   współrzędne  geodezyjne:    

                długość       16   52 '  42 "         szerokość  52   23 '  54 "      wysokość 85 [m]
                TDT-UT = 63 [s] (kwiecień),  64 [s] (maj).                            r = 1738  [km]   
 

 

_____________________________________________________________

           

data      czas UT        NR        mag  rektascencja  deklinacja
m d r      h  m  s                                   h  m  s        o   '    "               

______________________________________________________     

 

4 22 99   18 38 38   12476 H-92     7.8     8 15 36.2    +17 34 24    ILOC
4 22 99   18 38 53   40458 Hip       7.7     8 15 35.87   +17 34 24.7 
efemain

4 22 99   21 46 04   12632 H-92     7.1     8 21 39.7    +17 17 13    ILOC
4 22 99   21 46 08   40977 Hip       9.2     8 21 37.79   +17 17 17.6 
efemain

4 22 99   23 08 24   12713 H-92     6.4     8 24 42.2    +17 10 59    ILOC
4 22 99   23 08 14   41226 Hip       7.1     8 24 40.7    +17 11 4.2  
efemain
 

5 23 99   20 53 37   17337 H-92     9.1    11 32 47.6    +5 16 51     ILOC
5 23 99   20 54 15   56322 Hip     10.1    11 32 47.63   +5 16 50.7  
efemain

5 23 99   23 28 26   17431 H-92     8.1    11 37 07.1    +4 58 01     ILOC
5 23 99   23 28 21   56668 Hip       8.4    11 37 06.79  +4 58 02.8  
efemain 

5 24 99   23 21 34   18382 H-92     8.5    12 23 28.6    +0 42 59     ILOC
5 24 99   23 21 11   60440 Hip       8.7    12 23 27.85  +0 43 04.6  
efemain
 

                                       Tabela  3.1. Porównanie  pierwszych  wyników.

 

 

 

3.2.  Analiza  wyników  końcowych 

 

W  tabeli  3.2.  porównano  efemerydę (ILOC)  z  wynikami  działania  programu  efemerydalnego  'efemain.c'.  W  celu  sprawdzenia  poprawności  efemerydy  porównano  momenty  zakryć.  Porównano  również  wielkości   charakteryzujące  warunki  obserwacyjne,  które    niezbędne  do  przeprowadzenia  obserwacji.

     

 

 

 

 

 

 

 

_______________________________________________________________________________________________

 

data          czas UT   RZ     Nr.  mag   faza   el.    PA     rektascencja     deklinacja           źródło

d   m   r        h  m s                                                 h  m  s               '    "

__________________________________________________________________________________

 

19  5 1999   19 16 31 D 11955  8.3     24+  60   155.9    7 57 27.7      +18  06  07            ILOC
19  5 1999   19 16 19 D  38890 8.2   0.25   59   153       7 57 27.054    18    6    9.38    efemain.c

 

19  5 1999   20 22 54 D 12045  7.1    25+   60   85.0      8 00 37.5      +18 14  48              ILOC
19  5 1999   20 22 35 D  39169 7.1   0.25   60   86         8   0 37.167    18 14  48.95      efemain.c

 

19  5 1999   20 49 35 D  12065  8.8    25+   61   35.1      8 01 12.1      +18 23 27               ILOC
19  5 1999   20 49 57 D  39215  8.9   0.25   60   38         8   1 11.895    18 23 27.70      efemain.c

 

20  5 1999   20 06 05 D  13616  8.2    35+   73   52.0      8 57 15.2      +16 17 05                ILOC
20  5 1999   20   6 45 D  43975  8.1   0.35   72   54         8 57 15.058    16 17 5.90         efemain.c

 

20  5 1999   20 10 39 D  13618  8.1    35+   73   61.7      8 57 30.6      +16 14 10                ILOC
20  5 1999   20 11   4 D  44000  7.9   0.35   72   64         8 57 31.320    16 14 10.38       efemain.c

 

21  5 1999   19 43 41 D  14853  6.7    46+   85   115.4    9 50 59.0      +13 04 10                ILOC
21  5 1999   19 43 41 D  48324  6.5   0.46   85   115       9 50 58.871    13   4 10.53        efemain.c

 

21  5 1999   23 21 50 D  15022  5.1    47+   87   115.3    9 58 10.4      +12 26 53                ILOC
21  5 1999   23 22 35 D  48883  5.3   0.47   87   115       9 58 10.038    12 26 55.16        efemain.c

 

22  5 1999   23 07 54 D  16194  8.5    57+   99   119.8   10 48 10.6      + 8 50 09                ILOC
22  5 1999   23   8 11 D  52838  8.3   0.58   98   119      10 48 10.313     8 50 11.08       efemain.c

 

23  5 1999   20 53 37 D  17337  9.1    66+  109   112.7   11 32 47.6     + 5 16 51                ILOC
23  5 1999   20 54 15 D  56322 10.1   0.67  109  113      11 32 47.636     5 16 50.74       efemain.c

 

23  5 1999   23 28 26 D  17431  8.1    67+  110    76.7    11 37 07.1     + 4 58 01                ILOC
23  5 1999   23 28 21 D  56668  8.4   0.68  110    78       11 37 6.799      4 58   2.76       efemain.c

 

Tabela 3.2.

 

W  tabeli  3.2.  oznaczono:

                             el. - elongację,

                           PA - kąt  pozycyjny  gwiazdy (position angle)

                           RZ - rodzaj  zjawiska

                     D lub R - zakrycie  lub  odkrycie (disapearance, reapearance)

 

Uśredniony  błąd  dla  wyników  z  tabeli  3.2.  wynosi  19,4 s (maksymalny  40 s). W  celu  określenia  przyczyn  powstawania  błędów  pokazano:

- na  rysunku 3.2. zależność  błędu  od  kąta  pozycyjnego,

- na  rysunku  3.3.  zależność  wartości  bezwzględnej  błędu  od  kąta  pozycyjnego. 

 

        

Rys.3.2.  Zależność  błędu  od  kąta  pozycyjnego.

 

Stwierdzono, że  błędy  występują  zarówno  w  dodatnich  jak  i  ujemnych  wartościach. Oznacza  to, że  wyliczone  momenty  zakryć  gwiazd  w  porównaniu  do  efemerydy (ILOC) nie  wykazują  stałego  przesunięcia  w  czasie. Przy  niewłaściwym  obliczeniu  promienia  Księżyca  lub  wyznaczeniu  pozycji  obarczonych  stałym  przesunięciem, wartości  błędu  wyznaczenia  momentu  zakrycia  nie  wykazywałyby  rozkładu  symetrycznego  względem  zera. W  niniejszych  rozważaniach  błąd  zdefiniowano  następująco:

 

 

Wyniki  ze  znakiem  dodatnim  świadczą  o  opóźnieniu  przewidzianego  momentu  zakrycia  w  stosunku  do  danych  testowych.

 

 

          

Rys.3.3.  Zależność  wartości  bezwzględnej  błędu  od  kąta  pozycyjnego.

 

 

 

         Rys.3.4.  Zależność  błędu  od  niedokładności  przyjętego  modelu  Księżyca

 

Aby  sprawdzić  wpływ  niedokładności  przyjętego  modelu  Księżyca (sfera  o  promieniu  1738km)  na   wyniki  należy  uwzględnić wpływ  kąta pozycyjnego na błąd |t| .  W tym celu wartość  błędu  |t|  pomnożona  zostaje  przez  sinus  kąta  pozycyjnego.  Takim  sposobem  udaje  się  uniknąć  rozciągania  się  błędów  w  czasie  dla   zakryć  bliskich  brzegowym (Rys.3.1.).  Po uwzględnieniu  wpływu  kąta  pozycyjnego  na  błąd  wyznaczenia  momentu  zakrycia,  który  zawiera  między  innymi   niedokładność  modelu  Księżyca (spłaszczenie       i przesunięcie  środka  figury  względem  środka  mas),  nie  stwierdzono  zależności   pomiędzy  wielkością  sin(PA).|t|   i  kątem  pozycyjnym.  Oznacza  to,  że  niedokładność  przyjętego  modelu  nie  wpływa  w  istotny  sposób  na  dokładność  wyników.