przesylam
moje uwagi wynikajace z mojego doswiadczenia z
procedura.
1.
Moj wniosek zostal cofniety do poprawki z powodu trzech
"uchybien
formalnych",
ktorych latwo mozecie Panstwo uniknac:
a)
moj podpis powinien byc na ostatniej a nie na pierwszej stronie
dokumentow;
b)
oswiadczenia wspolautorow o publikacjach habilitacyjnych powinny
byc
porzadnie podpisane recznie i zeskanowane. Ja mialem kilka
sytuacji
gdzie wspolautorzy wkleili swoj podpis jako obrazek do pliku
texowego
i w sytuacji w ktorej dookola podpisu byl ewidentny prostokat
innego
koloru niz tlo, zostalo to uznane za niewystarczajacy podpis;
c)
jedna z moich publikacji habilitacyjnych zostala zakwestionowana,
bo
byla zaakceptowana, ale jeszcze nie wydana. Mysle, ze to byl blad
CK,
bo jak sami pisza na swojej stronie (wklejam ponizej)
takie
publikacje
sa w porzadku. Pewnie trzeba bylo wyjasnic, ze ta
publikacja
miala juz adres DOI i w niezmienionej formie zostanie
wydana.
U mnie akurat to nie byl problem, bo zanim wyslalem poprawki
to
ta publikacja zostala wydana.
2.
Widzialm kilka wnioskow z podpisani na kazdej stronie. Nie jest
to
wymagane,
moj zostal formalnie przyjety z jednym podpisem na kazdym
dokumencie
(na koncu). Ulatwia to skanowanie, bo wersje papierowa
i
elektroniczna
musza byc "tozsame (identyczne)", co w moim
przypadku
oznaczalo
tylko zeskanowanie jednej strony a nie wszystkich i
podmienienie
jej w pliku pdf.
3.
Nie trzeba podawac Impact Factor i liczby cytowan dla
kazdej
publikacji.
Wymagany jest tylko sumaryczny IF i suma cytowan. Ja
podalem
cytowania tylko dla publikacji habilitacyjnych i nie
bylo
problemu.
IF podalem wszedzie, bo ulatwilo mi to sumowanie (grep!).
Niestety
trzeba jednak dla kazdej publikacji podac swoj procentowy i
slowny
udzial.
Powodzenia!
Michal
Ze
strony CK
http://www.ck.gov.pl/articles/id/20.html
Jakie
powinny być spełnione warunki, aby można było uznać
elektroniczną
wersję publikacji, za spełniającą wymóg opublikowania?
Centralna
Komisja uznaje, że - publikacje, które zostały przyjęte do
druku
i mają status oczekujących (po wcześniejszym zakwalifikowaniu
ich
np. przez redakcję naukową wydawnictwa), posiadają
identyfikację
elektroniczną
DOI i w niezmienionej treści zostaną opublikowane oraz,
że
od tego momentu mogą być cytowane - spełniają wymóg
ustawowy
opublikowania
(tzn. zostały oddane do rozpowszechnienia i mogą
podlegać
kontroli społecznej).
Ze
względów technicznych zalecane jest stosowanie przez
wydawnictwa
identyfikatorów
DOI, jednak w praktyce wielu wydawców czasopism
naukowych
(w tym rejestrowanych w Web of Science), a także wydawców
książek
w formie elektronicznej, używa zamiast DOI identyfikatora
URN
(Uniform
Resource Name). Identyfikatory URN, w ocenie Centralnej
Komisji,
również spełniają podstawowe, istotne w tym kontekście
funkcje:
jednoznacznej i trwałej identyfikacji publikacji
elektronicznych,
a zatem, obok identyfikatora DOI, Komisja uznaje
alternatywny
identyfikator – URN, aby można było uznać elektroniczną
wersję
danej publikacji za spełniającą wymóg opublikowania.
Michal