przesylam moje uwagi wynikajace z mojego doswiadczenia z
procedura.

1. Moj wniosek zostal cofniety do poprawki z powodu trzech "uchybien
formalnych", ktorych latwo mozecie Panstwo uniknac:

a) moj podpis powinien byc na ostatniej a nie na pierwszej stronie dokumentow;

b) oswiadczenia wspolautorow o publikacjach habilitacyjnych powinny
byc porzadnie podpisane recznie i zeskanowane. Ja mialem kilka
sytuacji gdzie wspolautorzy wkleili swoj podpis jako obrazek do pliku
texowego i w sytuacji w ktorej dookola podpisu byl ewidentny prostokat
innego koloru niz tlo, zostalo to uznane za niewystarczajacy podpis;

c) jedna z moich publikacji habilitacyjnych zostala zakwestionowana,
bo byla zaakceptowana, ale jeszcze nie wydana. Mysle, ze to byl blad
CK, bo jak sami pisza na swojej stronie (wklejam ponizej) takie
publikacje sa w porzadku. Pewnie trzeba bylo wyjasnic, ze ta
publikacja miala juz adres DOI i w niezmienionej formie zostanie
wydana. U mnie akurat to nie byl problem, bo zanim wyslalem poprawki
to ta publikacja zostala wydana.

2. Widzialm kilka wnioskow z podpisani na kazdej stronie. Nie jest to
wymagane, moj zostal formalnie przyjety z jednym podpisem na kazdym
dokumencie (na koncu). Ulatwia to skanowanie, bo wersje papierowa i
elektroniczna musza byc "tozsame (identyczne)", co w moim przypadku
oznaczalo tylko zeskanowanie jednej strony a nie wszystkich i
podmienienie jej w pliku pdf.

3. Nie trzeba podawac Impact Factor i liczby cytowan dla kazdej
publikacji. Wymagany jest tylko sumaryczny IF i suma cytowan. Ja
podalem cytowania tylko dla publikacji habilitacyjnych  i nie bylo
problemu. IF podalem wszedzie, bo ulatwilo mi to sumowanie (grep!).
Niestety trzeba jednak dla kazdej publikacji podac swoj procentowy i
slowny udzial.

Powodzenia!
Michal

Ze strony CK
http://www.ck.gov.pl/articles/id/20.html

Jakie powinny być spełnione warunki, aby można było uznać
elektroniczną wersję publikacji, za spełniającą wymóg opublikowania?

Centralna Komisja uznaje, że - publikacje, które zostały przyjęte do
druku i mają status oczekujących (po wcześniejszym zakwalifikowaniu
ich np. przez redakcję naukową wydawnictwa), posiadają identyfikację
elektroniczną DOI i w niezmienionej treści zostaną opublikowane oraz,
że od tego momentu mogą być cytowane - spełniają wymóg ustawowy
opublikowania (tzn. zostały oddane do rozpowszechnienia i mogą
podlegać kontroli społecznej).

Ze względów technicznych zalecane jest stosowanie przez wydawnictwa
identyfikatorów DOI, jednak w praktyce wielu wydawców czasopism
naukowych (w tym rejestrowanych w Web of Science), a także wydawców
książek w formie elektronicznej, używa zamiast DOI identyfikatora URN
(Uniform Resource Name). Identyfikatory URN, w ocenie Centralnej
Komisji, również spełniają podstawowe, istotne w tym kontekście
funkcje: jednoznacznej i trwałej identyfikacji publikacji
elektronicznych, a zatem, obok identyfikatora DOI, Komisja uznaje
alternatywny identyfikator – URN, aby można było uznać elektroniczną
wersję danej publikacji za spełniającą wymóg opublikowania.

Michal