Redukcji widm naświetlonych 2 światłowodami - testy
 

Odległość między rzędami obu widm jest różna w czerwonej i niebieskiej części. Można
regulować tą odległość obrotem końcówki podwójnego światłowodu tak by dostać
najlepszy kompromis dla całego zakresu.

Widok 128 rzędów:  2D, apall (identyfikacja 128 rzędów)

Do okreslenia 64 apertur  możemy skorzystac ze wcześniejszego widma  w ktorym  są  one
określone, używając go jako reference dla tasku apall.  Potrzebne nam są dwa takie pliki dla
parzystych i nieparzystych rzędów (jednego i drugiego światłowodu).  Można je łatwo stworzyć
naświetlając 2 razy flat,  jednym i po tem drugim teleskopem.
Odpowiedni plik referensu musi sie znaleść w katalogu:

Możemy wykonać ekstrakcje 64 rzędów z widma które ma 128, komendą

Pozwala nam to wybrać automatycznie tylko te odpowiednie 64 rzędów.
rzędy 1-13
rzędy 35-47
rzędy 41-64

Ostatnie pare rzędów są słabo naświetlone i będzie trzeba je w referensie ręcznie ustawić.
Oprócz tego między niektórymi rzędami nie będzie miejsca na zaznaczenie backgroundu
więc dla niektórych można zastosować tylko 1 zakres (zazwyczaj są dwa), no i trzeba to też
raz a dobrze ustawić w obu plikach reference dla parzystych i nieparzystych rzedów.
Oczywiscie robimy ponowny trace.

Z punktu widzenia skryptu, aby nie robic w nim dużych zmian możemy poprostu uruchamiać
go 2 razy, raz dla parzystych i raz dla nieparzystych rzędów, używając przy tym odpowiedniego
referensa, no i dla porządku w 2 oddzielnych katalogach. Parametr reference ma być wpisany w
skrypcie tylko przy pierwszym wywołaniu apall, reszta ma po staremu reference z danej nocki.

Otrzymane widmo słońca z rzędów parzystych na których aktualnie pracujemy:
sun_10s3.ec rząd NaD

Można zastosować w skrypcie też bardziej skomplikowany chemat np. po to by nie robic uzupełniania
headerów dwa razy, w drugiej turze moglibyśmy  użyć już te uzupełnione i zbajasowane z pierwszej tury
wtedy bedą 2 wersje skryptu dla  pierwszego i drugiego  światłowodu.